Toplum Neden Hasta? Hastalıklar Neden Arttı?
Belki de asıl hastalık, ihtiyaçlarımızdan çok isteklerimizle yaşamaya çalışmamızdır.İnsanlık, tarihin en konforlu döneminde yaşıyor. Birkaç tuşa dokunarak dünyanın öbür ucuna bağlanabiliyor, markete gitmeden soframızı donatabiliyor, saniyeler içinde bilgiye ulaşabiliyoruz. Ancak tüm bu kolaylıklar, bizleri daha sağlıklı, huzurlu ya da tatmin olmuş bireyler hâline getirmedi. Tam tersine; yorgunluk, kaygı, yalnızlık ve kronik hastalıkların arttığı bir topluma dönüştük.Bu durum, tek bir nedene indirgenemeyecek kadar çok boyutlu.Modern yaşamın hızı, çevresel etkenler, yaşam tarzı, sosyal dinamikler, teknolojik alışkanlıklar, psikolojik yükler ve bireysel bilinç düzeyi bu tabloyu birlikte şekillendiriyor.Bedenimiz, yüzyıllar boyunca güneşin doğup batışı, mevsim döngüleri ve doğanın ritmiyle uyum içinde evrimleşti. Günümüzde ise yapay ışık altında geçen uzun geceler, düzensiz uyku, hava kirliliği, hareketsizlik ve düşük besin değerine sahip gıdalar, sirkadiyen ritmimizi bozan başlıca faktörler hâline geldi. Araştırmalar, sirkadiyen ritmin bozulmasının hormon dengesizliklerine, bağışıklık sistemi zayıflamasına ve hücresel yenilenmenin yavaşlamasına yol açabileceğini gösteriyor (Besedovsky, 2019). Harvard Medical School verilerine göre kronik uyku yetersizliği obezite, diyabet, kalp-damar hastalıkları ve erken ölüm riskini artırıyor.Modern çağda “ihtiyaç” ile “istek” arasındaki sınır giderek belirsizleşti. Tüketim kültürü, daha fazlasına sahip olmayı başarı ölçütü olarak sunuyor. Sosyal medya, idealize edilmiş yaşam tarzlarını sürekli göz önüne getirerek doyumsuzluk hissini pekiştiriyor. Psikolojide “sosyal karşılaştırma” olarak bilinen bu süreç, özgüven kaybı ve yetersizlik hissini tetikleyebiliyor.Beynimiz, tehlike anlarında devreye giren kısa süreli bir alarm sistemiyle çalışır. Ancak dijital dünyanın bitmeyen uyarıcı akışı, bu sistemi durmaksızın tetikliyor. Sürekli gelen bildirimler ve kesintisiz bilgi akışı, dikkat dağınıklığı, uyku bozukluğu ve tükenmişlik sendromu riskini artırıyor (Stanford Üniversitesi, 2020).Beynin iki yarım küresi (sağ ve sol beyin) farklı bilişsel işlevlere sahiptir; ancak modern yaşamın aşırı mantık, veri ve performans odaklı yapısı, yaratıcılık, ruhsallık, sezgi ve duygusal işlemleme gibi sağ beyinle ilişkilendirilen süreçleri gölgede bırakabiliyor. Bu durum, empati kapasitesinde azalma, duygusal tepkilerin körelmesi ve toplumsal yabancılaşmaya zemin hazırlayabiliyor.Teknolojinin yaygınlaşması, yüz yüze iletişimi ve topluluk bağlarını da zayıflattı. Dünya Sağlık Örgütü’nün 2025 raporuna göre dünya nüfusunun her altı kişisinden biri yalnızlık deneyimi yaşıyor ve yalnızlık, saatte ortalama 100 ölümle ilişkilendiriliyor.İnsan yalnızca biyolojik bir organizma değil, aynı zamanda Dünya’nın doğal ritimleriyle uyum içinde evrimleşmiş bir canlıdır. Gezegenin dönüş hızı, manyetik alanı ve ekolojik döngüleri; biyolojik ritimlerimizi, hormonal dengemizi, yaşam enerjimizi ve hatta psikolojik durumumuzu etkileyebilir. Bu etkileşim bozulduğunda, bireysel huzursuzluk toplumsal düzeyde de hissedilir hâle gelir.İnsanın temel ihtiyacı yaşamına anlam katmaktır. Antik çağlarda bu anlam, doğayla uyum, topluluk aidiyeti ve manevi bağlar üzerinden inşa edilirdi. Günümüzde ise çoğu zaman başarı, görünürlük ve maddi güç gibi dışsal kriterlere indirgenmiş durumda. Pozitif psikoloji araştırmaları, kalıcı mutluluğun yalnızca hazdan değil; değer üretmekten, aidiyet duygusundan ve içsel ruhani uyumdan beslendiğini gösteriyor.Toplumsal iyileşme, bireyin ruhsal, biyolojik vebioenerjetik enerji dengesini yeniden kurmasıyla başlar. Bu; doğanın ritmiyle uyum sağlamayı, ihtiyaç ile isteği ayırt etmeyi, kültürel kökleri güçlendirmeyi, dijital gürültüyü azaltmayı, ruhani ve kuantumsal düzeyde enerji ve bilinç temelli uygulamaları bilimsel temelde hayata geçirmeyi ve toplumsal bağları yeniden inşa etmeyi gerektirir. Araştırmalar, stresin ve olumsuz duygusal durumların fizyolojik sistemler üzerinde doğrudan etkili olduğunu, bağışıklık yanıtını ve iyileşme süreçlerini yavaşlatabildiğini göstermektedir. Bu nedenle bedenin doğal enerji akışının dengelenmesi sağlığın diğer tüm boyutları için temel oluşturur.Nitekim Çin’de bazı hastanelerde cerrahi müdahale öncesinde hastaların fizyolojik ve psikolojik durumlarını dengelemeye yönelik uygulamalar standardize edilmektedir. Hastalara ameliyat öncesi dönemlerde nefes teknikleri, gevşeme egzersizleri veya benzer bioenerji destekleri sunulmakta, bu sayede stres tepkisi azalmakta, bağışıklık yanıtı kuvvetlenmekte ve iyileşme süreci hızlanmaktadır. Bu uygulamalar, bilimsel olarak da desteklenmiş protokoller olarak modern tıpla bütünleştirilmiştir; önleyici bioenerji yaklaşımları, cerrahi sonrası artırmaktadır.gösterilen iyileşmenin etkisini Beden, zihin, toplum ve ruhsal denge bir bütünün parçalarıdır. Bu bütün uyumlandığında toplum da iyileşir. Ondan koptuğumuzda yalnızca sağlığımızı değil; kimliğimizi, anlam duygumuzu ve yaşam enerjimizi de kaybederiz. İyileşmenin yolu, varlığımızın doğayla, kendi varoluştaki özümüzle olan bağını yeniden kurmaktan geçer.
